Animación para principiantes
Animar é un arte. Non. Animar é un arte divertido. Tamén poderíamos 
dicir que animar é unha técnica mediante a que lle das vida a personaxes
 ou obxectos, mais o certo é, que animar é moitas máis cousas... sobre 
de todo: é maxia! Para falar de animación, debemos comezar por falar dos
 nosos ollos. Non é estraño? Si, éo... porén, a capacidade de xerar a 
sensación de animación xorde da nosa capacidade para ver, máis 
especificamente da forma na que vemos. Ver é unha ciencia! 
Imaxina que tes unha morea de fotografías, agora imaxina que comezas a 
ollalas, unha por unha, tan rápido como poidas. Cada vez que te 
concentras nunha foto, os teus ollos capturan a información e envíana ao
 teu cerebro para que este a procese e ti a poidas interpretar: vexo 
unha casa, vexo un barco, vexo ao meu tío!, etc. Normalmente as persoas 
creen que «ver» é simplemente abrir os ollos, mais na realidade, cada 
vez que «ollas» prodúcese un gran intercambio de información entre os 
teus ollos e o teu cerebro, para que ti sintas que «ves». Este proceso 
no é doado de percibir xa que sucede nun espazo de tempo moi pequeno, 
moito menos dun segundo. 
Agora ben, vexamos que acontece cando colles a morea de fotografías e 
comezas a repasalas de maneira rápida, unha por unha: por cada imaxe que
 pos diante dos teus ollos, o teu cerebro comeza a facer unha 
interpretación dela, porén, xa que estás substituíndo cada imaxe por 
unha nova, se  fas á velocidade axeitada, o teu cerebro no alcanza a 
interpretar a totalidade da primeira foto e porén ten de comezar a 
interpretar a imaxe seguinte. Cando o fluxo de fotos é grande abondo e 
pasa a gran velocidade, o teu cerebro comeza a mesturar a información 
dunha imaxe, coa que lle segue e coa que lle segue, xerando a sensación 
de movemento, é entón cando sucede a maxia e podemos falar de animación.
 
Calculase que o ollo humano só é quen de diferenciar ata 24 imaxes se 
tenta velas, unha tras outra, durante un segundo. Se o número de imaxes é
 igual ou superior a 24, entón o ollo comeza a percibir que os elementos
 que compoñen a imaxe comezan a adquirir movemento. 
Un momento. Quere dicir isto que un filme non é máis que unha enorme 
morea de fotografías que pasan fronte aos meus ollos a moita velocidade?
 A resposta curta é: Si! Porén, debemos ter en conta que un filme é algo
 un chisco máis complexo, pois é contido audio-visual, o que significa 
que tamén inclúe son e unha gran cantidade de detalles técnicos que 
deixaremos para máis adiante. 
No mundo da animación, cada imaxe que a compón, coñecese como fotograma 
(frame en inglés), así pois, a velocidade coa que se proxecta un filme 
mídese en fotogramas por segundo (en inglés: Frames Per Second ou FPS). 
Cantos máis fotogramas teña unha animación, a ilusión de movemento será 
moito maior e cantos menos teña, a sensación de fluidez irase perdendo. 
Na actualidade, contamos cunha gran variedade de técnicas de animación, 
coas que podemos crear contidos como os que vemos en filmes e vídeos. 
Estas son algunhas das técnicas: 
  - Animación 2D: Tratase dunha técnica baseada en planos para a creación dos fotogramas 
que serán parte da animación. Ei! un momento, Que é un plano? Cando 
penses nun plano, pensa nunha superficie uniforme, semellante a unha 
folla de papel, a un campo de fútbol, ao chan da túa casa ou incluso, 
pensa nunha parede. Sei que semella estraño, máis un plano non é máis 
que unha superficie plana. Agora, en termos un pouco máis complexos, un 
plano é unha área de traballo na que contas con dúas dimensións para 
desprazarte; se o desexas, podes pensar nesas dúas dimensións como 
arriba-abaixo e esquerda-dereita. Esas dúas dimensións, son as que 
forman o termo 2D (dúas dimensións) que emprega a xente cando fala de 
Animación 2D, por certo, unha das primeiras técnicas de animación da 
historia. Se observas os bordos dunha folla de papel e te concentras no 
bordo inferior e no bordo esquerdo, decataraste de que son como dúas 
liñas rectas que se cruzan no canto inferior esquerdo. Esas dúas liñas 
rectas son as que determinan o plano sobre o que podes debuxar e 
coñécense tecnicamente como eixos (en matemáticas, adoitan chamalos eixo
 X e eixo Y). Resumindo, cando penses en animación 2D, pensa en debuxos 
animados realizados sobre unha superficie plana a partir dos trazos 
creados por un debuxante ben sexa sobre un papel, ou  xa sexa desde un 
programa de computador para animación 2D. Bos exemplos desta técnica son
 a maioría de series de TV que podes ver en Cartoon Network ® , así como todos os clásicos de Walt Disney Company ®. Botémoslle un ollo a outro exemplo:
 
- 
      
          Fig. 1 Corto Animado «Cibertito’s Crash». Técnica: Animación 2D 
- Animación 3D: Esta técnica é algo semellante á anterior, coa diferenza de que xa non 
falamos de dúas dimensións, senón de tres. Unha forma sinxela de pensar 
en 3D es pensar en arriba-abaixo, esquerda-dereita e adiante-atrás. Polo
 que falamos de tres eixos; (en matemáticas, adoitan chamalos eixo X, 
eixo Y e eixo Z). A diferenza da técnica 2D, a animación en tres 
dimensións só se pode realizar a través de programas de computador 
especializados, que son os que se encargan de facer todos os cálculos 
necesarios para xerar cada fotograma que compón unha animación. 
Empregando esta técnica, o creador non se adica a ilustrar figuras, 
senón a modelar obxectos e estruturas xeométricas que despois articulará
 para que poidan moverse dentro de cada fotograma da escena en 
construción. A animación 3D é moito máis complexa que a animación 2D, xa
 que o software adicado a iso debe facer os cálculos por cada punto no 
espazo, que forma parte de cada imaxe. Estes cálculos inclúen: cor, 
iluminación e textura, entre outros. Todo isto tradúcese en centos de 
miles de operacións matemáticas (algunhas veces millóns!) é dicir, en 
moooooito traballo! Afortunadamente, quen o fai é o computador e non o 
animador. Os mellores exemplos de animación 3D podes atopalos en 
películas como: «Toy Story»,
    "Buscando a Nemo" e en cortos como «Big Buck
    Bunny», do que salientamos o seguinte fotograma: 
- 
      
          Fig. 2 Corto animado «Big
        Buck Bunny». Técnica: Animación 3D 
- Stop Motion: Esta técnica basease en xogar con fotografías. Se tes unha cámara 
dixital, será o único que necesites para poder comezar! O procedemento é
 moi sinxelo, basicamente consiste en tomar una serie de fotografías de 
xeito continuo sobre unha escena mentres se fan pequenos cambios sobre 
os elementos que a compoñen. Complexo? Non, de verdade que non o é... 
propoño un exemplo moi sinxelo! Toma una pelota ou calquera obxecto que 
queiras e situao sobre unha táboa. Sitúa a túa cámara nunha posición 
fixa enfocando cara a táboa e asegúrate de que non se poida mover 
accidentalmente, este punto é clave para lograr un bo efecto de 
animación. Ten en conta que todas as fotos que vamos a tirar, serán 
capturadas desde a mesma posición e co mesmo ángulo. Coloca a pelota nun
 bordo da táboa e tira a primeira foto coa pelota na súa posición 
inicial, móvea un chisco nunha dirección, mais só un chisco, e tira 
outra foto. Móvea outra vez outro chisco na mesma dirección e tira outra
 foto. Repite este procedemento varias veces ata que a última foto sexa a
 da pelota no outro bordo da táboa. Moi ben, agora olla a pantalla da 
túa cámara e comeza a pasar todas as fotos desde a primeira ata a última
 seguindo sempre o mesmo ritmo entre cada foto. Notarás como se percibe a
 sensación de que a pelota móvese cara o bordo. Iso é Stop Motion! Dous 
bos exemplos da técnica de Stop Motion podes atopalos nos filmes «A noiva cadáver» e «Pesadelo antes do Nadal». Observa a seguinte imaxe, é un exemplo moi sinxelo: 
- 
        Fig. 3 Corto animado «El
        Gran Escape». Técnica: Stop Motion 
Moi ben, agora que xa temos un pouco máis claro o concepto de animación, vexamos de que se trata Tupí!
 
Imos aló, a nosa definición é básica abondo: tratase de Software Libre 
para o deseño e a creación de animación en 2D. Un proxecto desenvolvido 
por animadores, para animadores e que agora, nesta nova etapa vive en 
constante evolución.
Queres aprender a utilizalo? Que estás a agardar? Comecemos!